De Griffith a Spielberg

Práctica de clase nº8 De Griffith a Spielberg. Exercicio de continuidade narrativa realizado con teléfonos móbiles, cámaras domésticas ou cámaras fotográficas. Ia ser producido en grupos de traballo, segundo sistema de produción industrial, mais o COVID e a corentena convertérona nunha práctica individual . (Data límite 30 marzo 2020). Podes orientarte sobre a práctica na presentación De Griffith a Spielberg.




Marta White: Aquí tenéis la mini peli que había que hacer esta cuarentena... No es que tenga la mejor historia del mundo, pero fijo que si que os hace reír un poco :) No os hacéis a la idea de lo que me ha costado convencer a mi hermano y a mi madre para que salieran. Ánimo a todos estos días, que supongo que lo llevaréis fatal como yo, y si no, pues que suerte vaya



 Marta Méndez. Cada mañana lo mismo de siempre, la misma rutina...  Escogí esta música un tanto repetitiva porque con ella quiero representar la monotonía de cada dia al  prepararse para ir a trabajar




Rebeca.Se quedó en un intento de thriller psicológico... siento que sea medio artistada, juro que lo he intentado!!!Las caretas simbolizan los miedos, necesidades e inquietudes y representan el deseo del humano de ocultarse y, a su vez manifestarse transformado escondiendo su identidad para revelarse en una forma diferente.


Natalia.  Esta es mi especie de thriller Hollywoocense que no creo haber conseguido muy bien, con un toque de continuidad, en el paso del tiempo visto desde la ventana de mi salón.Tuve la idea de poner la cámara ahí toda una tarde y ver lo que pasaba, no sé si reflejará la continuidad como me hubiera gustado, pero me ha molado el experimento. A parte, quise reflejar un día en esta cuarentena, convirtiendose ya en una pesadilla mental, siendo todos los días exactamente iguales. Aburriendo, angustia, inquietud, noticias que nos vuelven locos.. Espero que estéis llevando lo mejor posible estos días y que os guste mi corto :) , un besito muy fuerte para todos



Kelia. para esta práctica de la continuidad en el cine he intentado no cometer ningún fallo de racord, lo que ha resultado más difícil de lo que pensaba, y la verdad es que he disfrutado grabando el vídeo, aunque trabajar con animales es más difícil de lo que pensaba:)



Marta Vera. Hola,hoy estoy muy desanimada y desmotivada en general,puede que eso haga que aún infravalore más lo que estais a punto de ver, la práctica de continuidad...No es el trabajo que más me gusta,yo quería meterle cosas y editarlo de una forma que creo que no correspondía y me contuve un poquito,aunque algo por supuesto hay...INCISO:Como se que a Manolo le va a interesar,el libro se llama ``Illuminati´´ de Paul H.Koch,lo compré en el rastro el año pasado y ni siquiera me lo leí todavía,así que no sé que tal estará. Respecto a la historia de la ``peli´´ creo que se entiende bastante bien,el final está un poco que si que no... pero estoy aquí para resolver dudas a curiosos,pregunta venga. Definitivamente me quedo con mis vídeos extraños y poéticos...Si te leíste todo esto muchas gracias y un beso.




Magguia. Con este rodaje he podido comprender la dificultad de no equivocarse y cometer errores de racord. Tenia pensado algo mas elaborado, con diálogos pero esta cuarentena me lo ha impedido, ya que solo somos dos en casa. Espero que os guste y que no encontréis ningún error.




Xoana. O vídeo da bastante vergoña allea pero eu paseino ben facéndoo, a historia non ten moita complicación (a falta de festa...) e aproveitei que eu polo menos podo sair dar paseos




Celia es una tía encerrada consigo misma pero lleva toda la vida sin abrirse las puertas. Cuando se acerca su fecha de cumpleaños, algo le hará cambiar de mentalidad...




Saray Me gustaría haber hecho una cosa más artística y menos típica, pero bueno, estos días estoy bastante mala de la barriga así que me he limitado un poco a subir el que ya tenía grabado.




Iria. Este posiblemente é o vídeo máis aleatorio dos que fixen ata o momento. Decidinme por esta idea en base a unha costume que teño dende hai anos de apurar ao subir logo de tirar o lixo, como se algo ou aleguén me perseguise.




Cris. Lo único en lo que pienso en mi día a día es en la situación en la que estamos viviendo y el bucle constante que se repite. Se que es una idea muy simple, pero no se me ocurrió nada mejor :(



David. Hoy traigo otra práctica para clase de Cultura Audiovisual.Debido a la cuarentena y mis escasos recursos la producción ha sido un tanto caótica pero aquí está el resultado final.En esta práctica nuestra meta principal era cuidar la continuidad narrativa y eso he intentado hacer, con un poco de humor y al estilo Slapstick


Nerea. Después de mil intentos de distintos tipos de película y muchas vueltas a la cabeza quedó esto. Me inspire en una manía que tengo y seguro que no soy la única...Vosotros la tenéis? :)



Lucía Moreno. Para este ejercicio de continuidad he decidido enseñar el proceso que he seguido para realizar un dibujo, espero que os guste! :)




Sonia. En este vídeo he querido mostrar desde una perspectiva “humorística” y algo exagerada algunas de las situaciones que estamos viviendo en esta cuarentena. Espero que la estéis llevando bien, un fuerte abrazo!


Natalia. Hola! Hace mucho que no paso por aquí..Esta es mi especie de thriller Hollywoocense que no creo haber conseguido muy bien, con un toque de continuidad, en el paso del tiempo visto desde la ventana de mi salón.Tuve la idea de poner la cámara ahí toda una tarde y ver lo que pasaba, no sé si reflejará la continuidad como me hubiera gustado, pero me ha molado el experimento.A parte, quise reflejar un día en esta cuarentena, convirtiendose ya en una pesadilla mental, siendo todos los días exactamente iguales.Aburriendo, angustia, inquietud, noticias que nos vuelven locos..Espero que estéis llevando lo mejor posible estos días y que os guste mi corto :) , un besito muy fuerte para todos.


Tania. En esta mini película he tratado de transformar una actividad completamente rutinaria en algo más entretenido, para ello he recurrido a mis gatos, excelentes actores pero difíciles de captar por las cámaras.



Alba. Voy a ser sincera con vosotros, no he estado subiendo los vídeos porque me da ansiedad que se exponga mi trabajo delante de tanta gente. Aun asi voy a ir entregándolos poco a poco y este el primero. Espero que os guste (aunque agradecería que no lo vierais).



Nicolás Aquí va mi práctica de continuidad utilizando stop motion y una lata de tomate campbell. Youtube me lo borró así que tuve que ajustar algunas cosas pero en fin....




Uxía. Posto que tiña que facer unha actividade de continuidade narrativa decidin facer unha receita xa que para elaborar o que vas a realizar tes que seguir uns pasos. Con respecto ao titulo decidin chamarlle así porque trátase dun biscoito de chocolate e esta feito nuns días nos que nos atopamos en confinamento debido ao estado de alarma.



Laura. Hola a todos! en este video sobre la continuidad, tras este virus y tener pocos medios y opciones, os voy a mostrar lo que hago en un día cualquiera de cuarentena. Algo básico y demasiado sencillo, espero que os guste.


Daniel. Bomerang a todos hoy os traigo mi ejercicio de continuidad se supone que es una peli de terror espero que os guste al estilo mainstream de la cual no soy muy fan pero bueno creo que no quedó mal


Andrea Paz.



Lucía Saz. Decidí grabar una acción tan simple como la de cortar el césped del jardín de mi casa. Realmente tenía otras ideas en mente pero obviamente no se pudieron llevar a cabo con esto del confinamiento.Me resultó algo complicada esta práctica porque eso del racoord no es algo que se me de muy bien, pero creo que al final no me ha quedado tan mal. Es cierto que algunos cortes no coinciden bien con el espacio sonoro, pero tampoco me salía. Bueno yo solo espero que os guste mi pieza y no encontréis muchos fallos técnicos




Irene. Este es el vídeo que tuvimos que hacer durante la cuarentena. Para seros sincera, creo no es uno de los mejores vídeos que hice, pero espero que por lo menos disfrutéis un poco mientras lo veis.



Lucía Rubido. En esta pieza se cuenta la historia de una niña que tras quedarse sola en casa es visitada por un espíritu, haciéndose un pequeño homenaje a Murnau y al personaje de su película el Nosferatu. Se llama Cerca del mal, .


Miguel. Al principio iba a ser un corto de terror, luego pasaba a ser una comedia, al final quedó una mezcla de las dos más cómica que otra cosa. La elección de grabarlo por la noche no fue la más acertada pero ahora en la cuarentena no lo puedo arreglar así que dejo esto aquí porque algo es mejor que nada, espero que al menos lo disfrutéis.


Paula Leite. Pequeñas cosas que hago todos los días en esta cuarentena, como si fuera un bucle diario







Ningún comentario:

Publicar un comentario