Feliz ano novo..

Qué teñades un bó ano... Ainda que agora mesmo pensades que sodes inmortais, lembrade que o tempo pasa nun suspiro. Aquí volo conta o artista Sergi Cadenas.


Si queredes saber máis sobre o proceso aquí tedes máis información.

"A primeira curta de.." Steven Spielberg

Seguindo a serie que andamos a argallar sobre as primeiras curtas de grandes directores, hoxe tócalle o turno ao director fetiche do cinema mainstream Steven Spielberg. Tiña daquela 22 años, en 1968, cando filmou os 25 minutos de 'Amblin', que luego daría o nome á súa produtora. Grazas a este traballo tivo a oportunidade de asinar un contrato de 7 anos con Universal para rodar TV movies, ata que realizou 'Duel', saltou ao cinema y consagrouse con 'Tiburón', o seu primeiro gran éxito.

Un documental poeta

Ao mellor algúns ides aproveitar as vacacións para idear e producir o voso docu. Xa sabemos que faltan por explicar contidos do universo da non ficción, mais pareceume interesante traer aquí esta fermosísima peza realizada en 1992 polo ourensán Toño López (cando tiña 18 anos) cunha cámara doméstica nunha fin de semana que foi visitar a un familiar nun pequeno pobo ao norte de Madrid. Ao final utilizou un poema de Antonio Machado para cementar todo o que gravou naqueles días. Unha reflexión sobre o paso do tempo e a morte, nun percorrido polo camiño da vida e da auga. O documental poeta –máis ben un videopoema- aporta imaxes de gran beleza, asociacións visuais e iconografía sobre o devalar do tempo. Unha pequena xoia que levou o Premio INJUVE 1996 e selección oficial no V Festival Internacional de video Cidade de Vigo (1994). Recoñezo que é unha pequena gran peza, que a min particularmente encántame a pesares da falta de medios técnicos e a xuventude e inexperencia do seu autor, hoxe un profesional moi competente no audiovisual galego (Matalobos, Luci, Galegos no mundo, Auga seca  ec) e  viaxeiro impenitente. Lémbrovos que tiña a vosa idade cando fixo este video.
El camino del agua from Toño Lopez on Vimeo.

"A primeira curta de..".Martin Scorsese

Algunha de vós comentoume que lle gostaría ver as primeiras curtas de grandes directores do cinema  Todos tiveron que bregar cos principios da linguaxe cinematográfica antes de surfear libremente pola narrativa audiovisual. Comezamos por un clásico en activo, Martin Scorsese: Taxi driver, Toro salvaje, Uno de los nuestros,El aviador, Infiltrados, La Isla Siniestra, La invención de Hugo, El lobo de Wall Street, etc.  Vimos en clase un plano secuencia de "Uno de los nuestros". Nestes días de nadal podedes ver en Neflix a magnífica "El  irlandés".  Pois ben, Martin tiña 20 anos cando dirixiu esta peza de 9': "What's a Nice Girl Like You Doing in a Place Like This?" (comezaba a estudar na New York University). Pódense ver xa algúns toques do seu estilo persoal como o uso de voz en off, montaxe fragmentada e vibrante con fluídos movimientos de cámara. Podes ver aquí outra das súas curtas de estudante: The Big Shave
Animádevos a buscar e publicar aquí as primeiras curtas dos vosos directores favoritos.

Buñuel no labirinto.

Falamos en clase de "Tierra sin pan" de Luis Buñuel como un exemplo de documental-avogado. Un documental  estremecedor - producido co diñeiro do premio da Lotería dun amigo- sobre a situación das xentes de Las Hurdes en 1933, en plena 2º República. Un filme  que serviu para algo, pois remexeu as conciencias das autoridades da súa época. Despois do escándalo da súa película surrealista "A idade de ouro"(vimos un fragmento en clase). Buñuel topou refuxio nun documental de referencia na historia do cine. Tamén vos estades a facer o mesmo pasando das vangardas ao documental.
Por iso resulta tan insólito o proxecto extremeño "Buñuel en el laberinto de las tortugas, unha película de animación dirixida por Salvador Simó sobre o proceso de producción  de "Tierra sin pan" e baseada nunha novela gráfica de Fermín Solís publicada pola editorial Astiberri. (na biblioteca do cole).A película non deixou de recibir premios dende a súa estrea no 2019, un dos mais importantes foi a de mellor longametraxe de animación europea. De seguro que leva o Goya á mellor animación no 2020. Si queredes saber máis sobre esta singular película de animación, podedes ler o artigo "Cuando Luis se convirtió en Buñuel," (ou pillala no ordenador de clase).
Aquí tedes trailer do proxecto:

Ao mellor é posible que despois de coñecer que hai xente que se tomou tantas molestias (facer  un comic ou producir unha película de animación) por un simple documental, teñades máis interés en velo; pois aquí o tedes:

"La felicidad de los perros" no Duplex

Esta fin de semana estréase nos Duplex "La felicidad de los perros" do vigués David Hernández. Tratase doutra película galega máis da fecunda racha  que levamos neste trimestre. Nesta ocasión, un retrato duro e realista dun home en crise, un home sen futuro, que se aferra á un pasado irrecuperabel e que escapa dun presente que non lle estimula en absoluto.  É unha película completamente independiente, que non contou con ningún tipo de apoyo institucional/televisivo ou subvención. Un meritorio esforzo que demostra o compromiso creador de David Fernández  despois de moitos traballos no ámbito da ficción, video-clip, documental, fashion film e publicidade coa súa marca Adarme visual.


La felicidad de los perros (trailer) from Adarme Visual on Vimeo.

«La felicidad de los perros»: Excelsa ópera prima

Quén me pode conseguir esta pelìcula?

Levo tempo tras dunha película canadiense. O título orixinal é "Kabloonak"  (“extranxeiro” en lingua inuit), mais en España estreouse como "Mis aventuras con Nanuk el esquimal". A película recrea a rodaxe do que será considerado o primeiro documental, (O Ciudadano Kane dos documentais), como xa contamos en clase. No docu cóntase a convivencia do seu director Robert Flaherty cunha familia esquimal durante máis dun ano. Alguén  pode conseguir unha copia dobrada ou subtitulada en castelán?. Veña... sei que é dificil, mais súbolle un punto na avaliación. Aquí vai o trailer orxinal:

E aquí o afiche do filme

A polos documentais ¡

A estas alturas deberíades estar xa matinando sobre os vosos documentais ou filmes de non ficción. Xa está subida a presentación na Pestaña "Materiais de clase". Para completar que andamos a explicar nestes días recoméndovos que leades este artigo publicado na web "Tras la cámara" sobre o grandísimo documentalista Cris Marker titulado: "7 Documentales de Chris Marker disponibles en Youtube que cambiarán tu modo de ver la historia en el cine". Sobre Chris Marker (1921-2012), escritor, fotógrafo y director de cine galo falamos no tema das vangardas, cando vimos fragmentos de "La Jetté", un filme experimental realizado con fotografías en 1962
La Jetée, (1962) Chris Marker from LADA on Vimeo.
Botádelle un ollo aos seus filmes que corroboran, o que tantas veces falamos en clase sobre o xénero de non ficción: o acto de creación mais libre que se pode facer no cinema.
E para facer boca, aquí tedes dous clásicos. O primeiro é "Toda a memoria do mundo" Ese é o título dun sinxelo, mais marabilloso documental dirixido en 1956 polo gran cineasta francés Alain Resnais. Nel faremos un percorrido por unha biblioteca, a Biblioteca Nacional Francesa, mais tamén están presentes a cultura, a memoria, o pasado, e ata a felicidade. A cámara hiperactiva do director contou coa colaboración de xente que xa ides coñecendo polo que falamos en clase como Agnès Varda ou Chris Marker. Encántame o título:"Toda a memoria do mundo"


toda la memoria del mundo from kid limbo on Vimeo.
E de segundo prato unha marabilla made in Galicia. Un dos documentais mais relevantes do cinema galego de todos os tempos. Gostaríame que falárades en clase  sobre esta biografía do carro. Aí vai.. sen mais comentarios. Unha viaxe polo tempo.
9173 - O Carro e o home from Editorial Teide on Vimeo.

Eroski Paraíso no Duplex

Xa comentamos varias veces o magnífico momento que está a vivir o cinema galego. Desde esta fin de semana tedes nos Duplex a moi contundente e fresca "Eroski paraiso" de Jorge Coira e Xesús Ron a ritmo de Dirty Dancing  e mesturando documental, ficción e performance. O filme parte dunha multipremiada obra teatral -entra ademais no exame de ABAU-  e que tivo 30.000 espectadores. A obra foi construída sobre a promesa dun paraíso social feita por un Estado de Benestar que agora se desmorona. O paraíso prometido era en realidade un gran hipermercado. Este é o retrato dunha xeración que tivo todo ao alcance da man e andou pola vida como se andase polo corredor dun supermercado, sometida ás mesmas técnicas de márketing que se usan para influir nas decisións de compra. Jorge Coira, o seu codirector é un dos cineastas máis versátiles do noso país. Cabe lembrar que é o director dunha das mellores series de TV deste ano: a aclamada "Hierro", que podedes ver na plataforma de Movistar.  Aquí tedes o trailer: 

Algunhas críticas: EROSKI PARAÍSO, de Jorge Coira e Xesús Ron, O xogo coa realidade de ‘Eroski Paraíso’ E si queredes saber máis podedes seguir a súa conta de Instagram

Eloy no Cole

Moitas grazas a tod@s pola vosa atención e "saber estar" na charla de Eloy Enciso. Unha honra telo connosco. Moita sorte para "Longa noite" polos cinemas do mundo

te a

Abstración e publicidade

Puxemos en clase algúns exemplos dos grandes cineastas alemanes da vangarda abstracta. Neste caso, deseguida toparon unha aplicación práctica das súas innovacións: a publicidade. Aquí tedes un par de exemplos relacionados cos primeiros spots publicitarios para cinema de hai 100 anos. Walter Ruttmann naceu en Alemania; estudou arquitectura e pintura; traballou como deseñador gráfico. A súa carreira cinematográfica comezou hai cen anos realizando curtametraxes abstractos.  Ruttmann agrandou a linguaxe do cinema con novas técnicas formais. Foi ademais pioneiro na elaboración de spots publicitarios para as rodas Excelsior en 1921

Ou tamén Der Aufstieg,  a promo dunha feira en Düsseldorf.

"Longa noite" nos Duplex

Esta fin de semana estréase nos Duplex "Longa noite" de Eloy Enciso. O martes 10 coñeceredes a Eloy, o seu director na clase de Cultura Audiovisual. Xa comentamos que poderíamos encadrar esta peli entre as vangardas contemporáneas. O seu paso por Locarno, Toronto, Sevilla ou Nova York  o acreditan. É un broche de ouro para finalizar este mes no que tanto falamos das formas audiovisuais e artísticas que non siguen as normas narrativas do realismo e do cine mainstrean. Estades preparad@s para vela e entendela: Unha película nocturna e sonámbula, tecida con fantasmas encarnados en actores e actrices non profesionais; cos ronseis de escritores e poetas na noite negra do franquismo. "Construir pensamento a partires da forma" . Aqui tedes o trailer:

Algunhas críticas:
Eloy Enciso se adentra en las tinieblas de la dictadura franquista (El Pais); Una bofetada de memoria y rabia (El Pais); Eloy Enciso: «Quería mostrar cómo funciona un sistema totalitario» (El mundo);
A estrea de 'Longa noite' prolonga o bo momento do cinema galego (Praza). Un viaje poético a las miserias de la posguerra española (TVE), “En España, por herdanza do franquismo, existe unha sospeita continuada á cultura en xeral, Sombra y memoria de la posguerra. (La razón)

E xa para rematar aquí tedes unha das súas primeiras curtas: "Funk The Wheel", realizada aos 26 anos como estudante na Escuela Internacional de Cine y Televisión de San Antonio de Baños en Cuba (2001). Por certo, o mozo que interpreta a Rocco é o tamén estudante Mauro Herce director de fotografía de "O que arde" ou "Mimosas" de Oliver Laxe e de todas as pelis de Eloy Enciso (Pic-nic, Arraianos).

Jan Svankmajer

Fai uns días atopei a este cineasta na rede, chámase Jan Svankmajer e a súa temática basease no surrealismo asi que recordoume ao que estamos vendo en clase sobre as vangardas. Botádelle un ollo

“Toque vanguardista”

Me mandaron esta canción y al ver el videoclip me llamó la atención su toque ...¿vanguardista?https://youtu.be/BqnG_Ei35JE

Un creador xenial

No comezo do curso (agás este ano), fago unha enquisa aos alumn@s sobre diversas cuestións relacionadas co cinema. Case sempre hai un par de preguntas que ninguén é capaz de respostar. Unha delas é quén era Serguei N. Eisenstein, un dos cineastas mais interesantes do tema das vangardas que acabamos de rematar. Non perdades este breve video en Días de cine sobre a súa obra. Hai quen pensa que o aporte de Eisenstein á historia do cinema é comparable ao de Leonardo da Vinci no Renacimento. Entre as moitas innovacións que aportou á linguaxe cinematográfica destaca de xeito singular o concepto "montaxe de atraccións" e moi especialmente a montaxe intelectual que son "xogos de asociacións de imaxes máis ou menos arbitrarias que debían conducir psicolóxicamente (...) no espírito do espectador cara conceptos e despois, cara ideas preestablecidas polo cineasta". Un mecanismo moi utilizado hoxe na publicidade e na propaganda política. Aquí tedes unha peza que desenvolve un pouco o concepto.



Co gallo do 120 aniversario do nacemento do xenial cineasta ruso (22 de xaneiro de 1898), numerosos medios de comunicación rememoraron a pervivencia do seu legado. Iso demostra que estamos diante dunha figura clave da cultura contemporánea.

• Sergei Eisenstein, el genio ruso del montaje que creó un nuevo cine (La voz de Galicia)
• Sergei Eisenstein, el descubridor del cine como espectáculo de masas (El pais)
• Sergei Eisenstein, de icono del cine soviético a 'doodle' de Google (El mundo)
• Sergei Eisenstein, el padre del montaje en el cine repudiado por Stalin (La vanguardia)

E a lembranza de Google 22-1-2018

Benedicta en los Goya

Siento la calidad de imagen, pero vuelvo de clase y nada mas encender la tele me encuentro con que una de los dos protagonistas de O Que Arde, esta nominada para el Goya de Mejor Actriz Revelacion, necesitaba compartirlo con todos. Mas que merecido!!!

Botade unhas risas.. ho.

E como xa estamos ao final do tema das vangardas aí vai un exemplo de "cinema de apropiación",  para botar unhas gargalladas agora que xa rematamos coa 1º avaliación.



Nesta páxina toparedes moitos mais videos similares.

El mundo de BTS

El mundo de BTS

Esta entrada es realmente larga y difícil de entender incluyendo los vídeos (por lo menos para mí)

así que recomiendo mirarlo con calma y tiempo.

El otro día hablando con un amigo, salió el tema de música y videoclips. Nos pusimos a hablar y le recomendé el disco WINGS de BTS (Como no). Bajo mi punto de vista es genial y por eso lo quise publicar en el blog.

Este disco está relacionado con una especie de mini película formada por un conjunto de vídeos. Cada uno de los vídeos es una canción del disco (no todas las canciones tienen vídeo) y si los juntamos parecen varias historias con relación entre ellas, pero en realidad es solamente una. 

Casi todos los discos de BTS están relacionados con esta historia, así que para entenderlo mejor os dejo unos vídeos al final de la entrada donde lo explican TODO muy bien.

O ollo é a cámara

Xa notaríades en clase o moito que me mola o gran cineasta ruso Vertov.  Aquí tedes un bó microdocumental para reforzar un pouco mais qué significa o "cine ollo"  En Internet toparás con moito material sobre este cineasta fundamental da historia do cine.

 

E se queredes ver outra proeza de Vertov e tedes paciencia ou curiosidade, botádelle un ollo á "Entusiasmo", a súa primeira cinta sonora (1931). A pesares do tempo transcorrido, ainda mantén unha mestura de frescura, osadía e vangarda. Daquela, ninguén no mundo estaba a utilizar o son como fai Vertov neste filme.

Consellos para ter boas ideas

Agora que estades matinando no filme das vangardas, aquí  van uns conselliños do gran director David Lynch (Terciopelo azul, Twin Peaks, Mulholland Drive...)  "para ter boas ideas". Aquí tedes o artigo completo.

Vanguardias (Expresionismo)

 Drácula ha sido un personaje que ha perdurado a lo largo de los siglos, su leyenda continúa. Un clásico en el cine mediante el cual se basan en este personaje tan popular es "Nosferatu" una película creada por Murnuau dentro del movimiento expresionista.

 A continuación os dejo un vídeo bastante completo que nos habla con gran detalle sobre las características de esta película incluyendo también datos sobre el autor y curiosidades:

Lembranza do cinema impresionista

Algunha de vos díxome que o impresionismo era a vangarda que menos lle interesaba. Sen embargo no seu tempo acadou gran prestixio. Nacida como as demais despois da 1ª Guerra Mundial, os franceses toparon un xeito de competir coa industria hollywoodiana. Abel Gance, Louis Delluc, Germaine Dulac, Marcel L’Herbier ou Jean Epstein, propoñen na montaxe rìtmica e na fotoxenia unha maneira propia de contar historias que deixaron un ronsel ata os nosos dias. Aqui tes unha completísima información sobre o cinema impresionista. E un par de videos sobre o movemento.

.

Sonido

Este vídeo es un claro ejemplo de que muchas veces las cosas no son lo que parecen, en él nos muestran ejemplos de sonidos muy clásicos creados con objetos, personas,...me ha parecido interesante e incluso gracioso así que aquí os lo dejo:

En éste caso nos hablan de una manera mas "histórica" sobre la evolución del sonido en el cine, tratan de hacer entender el sonido con el paso del tiempo:

Plano secuencia

Llevaba un par de semanas pensando en un videoclip realizado con este tipo de plano en su mayor parte (y con sus truquillos), ¡por fin lo he encontrado!.

Aquí os lo dejo:

También me he topado con otro vídeo de una famosa que muchos de vosotros conoceréis. Todo el vídeo está realizado con el plano secuencia y me ha parecido un buen ejemplo.

Aquí os lo dejo:

Espero que os hayan gustado :)

Filme en.plano secuencia

Aínda falta un mes e medio para a estrea (10 xaneiro do 2020), mais todo fai pensar que se vai a falar moito de "1917', unha película inmersiva de Sam Mendes sobre la Primeira Guerra Mundial. Casi toda ela foi filmada en orden cronolóxico, como si fose un continuo plano secuencia. Xa vimos en clase ("De Welles a Sokurov") varios exemplos como "La soga", "El arca rusa" ou "Birdman'. Supoño que agora saberedes valorar a dificultade  técnica que supón gravar planos tan longos nun contexto bélico con numerosos actores e figurantes e só en localizacións exteriores. Unha virgallada técnica. Mais o seu director xa ten un  oscar como mellor director.( 'American Beauty') e ten dirixido filmes como "Camino a la Perdición" ou "Skyfall". Mirade o teaser-making off... ides alucinar.

  .

A voltas coa xeometría

Agora que estades matinando xa nas Vangardas, botádelle un ollo a este video. Vaivos sorprender e divertir. Os pintores cubistas non ían tan descamiñados... (Activa os subtítulos)

Na procura do surrealismo

Pode ser que nestes días algúns andedes na procura de  ideas para os vosos traballos, e algúns/has estedes obsesionad@s co extraordinario e o onírico. Aquí tedes dez exemplos de filmes surrealistas? para que vos inspiredes. Está realizada por un youtuber peruano. Algunha non corresponde exactamente co que falamos en clase, e mesmo son filmes mais ben horrendos; Están aí para a vosa inspiración e debate. O que sí é relevante e mirar os filmes recomendados nos apuntes do tema. Podedes incorporar novos títulos e propostas ao voso gusto. Admítense suxerencias.
 
 O que estaría moi ben -si é que apostades por un filme surrealista- é traballar co "voso" propio material, ese que vive nos vosos miolos ou no corazón. As veces, o máis inquietante pode agocharse no cotián, como nestas pequenas pezas que abordan a frustración a partires de situacións habituais que todos vivimos algunha vez.
UNSATISFYING from PARALLEL STUDIO on Vimeo.
Ou esta outra peza que pivota sobre o absurdo.
Preposterous - A short about absurdity from Florent Porta on Vimeo.

Máis expresionismo

Nestes días estamos a ver que o estilo expresionista deixou unha gran pegada no cinema ao longo do tempo, pois está moi presente aínda, como un xeito de esaxerar os sentimentos ou emocións dos protagonistas, mediante decorados estilizados, ou a utilización das luces e sombras marcando a narración. Aquí tedes un marabilloso exemplo dunha pelicula española que de seguro non vos soa, mais que recomendo que lle botedes un ollo: La torre de los siete jorobados (1944) do grande Edgar Neville. A secuencia conduce ao espectador a unha especie de cidade subterránea baixo Madrid.

"LA TORRE DE LOS SIETE JOROBADOS", EDGAR NEVILLE, 1944 from Shangrila Textos Aparte on Vimeo.

E xa nun plano mais divertido podedes ver unha aplicación máis contemporánea do expresionismo  e que vos sirva de inspiración.

E por ultimo, qué relación existe entre Bob Esponja, Nosferatu e o Expresionismo alemán?.

Expresionismo e cine negro

Unha boa parte dos técnicos, artistas e directores do cinema expresionista alemán tiveron que emigrar do seu pais co trunfo de Hitler e o nazismo a partires de 1933. O pais escollido foi EEUU e Hollywood o seu lugar de traballo. Moitas das técnicas e invenciones narrativas do gran cine alemán integráronse no sistema de representación (mainstream) de Hollywood, nomeadamente nalgúns dos seus xéneros cinematográficos como o cinema negro ou thriller.


Nestes catro clips breves producidos pola plataforma Filmin, poderedes comprobalo coa comparativa de "M, el vampiro de Dusseldorf" (1931) e "Mientras Nueva York duerme" (1956) de Fritz Lang,

Queen en Metrópolis.

O outro día mentres viamos parte da película Metrópolis (que está na miña lista de películas que ver) do destacado cineasta do expresionismo alemán Fritz Lang, deime conta de que o que estaba a ver era ovideoclip da canción ``Radio Ga Ga´´de Queen. Pareceume curioso como se ve influenciado este grupo que todos coñecemos polas vangardas e como á súa vez influéncianos a nós, xa que eu por exemplo non vira a película pero si a coñecía en certa maneira polo videoclip de Queen. Espero que vos guste:)

Mahler e a chanfaina

Vendo a práctica sonora de Miguel Piñeiro sobre a tortilla española non puiden evitar lembrarme doutro vídeo gastronómico, neste caso realizado polo gran cineasta Marcos Nine. Marcos ilustra o proceso de construcción do popular plato da chanfaina cunha grandiosa música de Gustav Mahler. Aqui tedes a peza:

"Hamada" no Duplex

Dende hoxe proxéctase no Duplex de Ferrol a estupenda película de Eloy Domínguez, "Hamada". Xa vola recomendei en clase dabondo. Hamada é una viaxe luminosa ao deserto do Sáhara, unha viaxe na que hai humor, poesía, aventura e tamén  un discurso sobre  moz@s que viven no cú do mundo sen un futuro á vista. Se me ocurren moitas razóns para que vexades este filme que ten acadado unha morea de premios nos máis prestixiosos festivais do mundo. A mais relevante é que se vos vai pasar nun suspiro e que de seguro vaivos sorprender. Cambiará a vosa percepción no Sáhara para sempre. Aquí tedes o trailer.


Aquí podedes ver tamén a peza que Eloy realizou para a Chanfaina lab do 2017. Aquí está a ficha e a curta "Soli soli":

Tim Burton e o expresionismo

Como xa estamos a falar na clase das vangardas cinematográficas, nada mellor que comezar cun dos vosos directores favoritos, Tim Burton. . Neste video fica patente a débeda co expresionismo alemán ao longo de toda a súa filmografía.: Metropolis (Fritz Lang), Nosferatu ou Fausto  (F.W. Murnau) e o Caligari (Robert Wiene). De seguro que vai a gustarvos.



O voso admirado Tim Burton tiña 13 anos cando fixo a súa primeira curta "The Island of Doctor Agor" realizada cos seus amigos. Tim era un mozo afeccionado ao cinema, a pintura, e as pelis de monstruos. Mais a súa primeira curta, xa con moitas marcas do seu estilo persoal foi "Vincent" , en 1982 cando tiña 23 anos. Durante dous meses, Burton colaborou con animadores especializados en stop motion para producir esta peza de cinco minutos de duración, filmada en branco e negro, influenciado directamente polas películas alemanas dos anos 1920 (supoño que agora tedes mais doado identificar cales). Que vos preste...

As imaxes de Tarkovski

Citamos varias veces en clase a Tarkovski, como un creador de imaxes poderosas e únicas. Un verdadeiro "influencer" do cinema contemporáneo. Aquí podedes comprobalo.

E aquí vai o trailer de Andréi Rubliev, unha peli que amosa a vida dun gran pintor de iconos a través de sete episodios na turbulenta Rusia do século XV.

Qué gravo?

Dedicado a Laura Zaragoza
É a pregunta reiterada que facedes unha e outra vez @s que pensades que non tedes nada que aportar e dubidades da vosa capacidade creativa  O pánico diante da folla en branco.... Qué escribo?, qué fotografio?, qué filmo?. cómo se me pode ocurrir unha idea?....Mais tod@s tedes algo co que traballar se escoitades ao voso corazón e vos lanzades sen medo á piscina. Como neste relato, eu insisto "No tienes más que hacer una pequeña marca y observar a donde te lleva", porque "todos vos sodes capit@ns.."

Compoñer música para o cinema

Seguimos a volta co asunto  da creación das bandas sonoras. Decides que non tedes tempo para nada, mais ao mellor nun día festivo @s interesad@s neste tema queredes aprender algo mentres estades no sofá, sen saber moito qué facerou se aproxima o exame de Cultura Audiovisual e queredes repasar pola vía rápida... Nese caso, aquí tedes un magnífico documental, "La gran partitura" , producido pola BBC inglesa sobre as relacións entre a música e cinema. Neste primeiro capítulo Neil Brand amosa cómo compositores de orixe europea como Max Steiner e Erich Wolfgang Korngold aportaron novas ideas para obras mestras de Hollywood como King Kong e The Adventures of Robin Hood. Ou cómo Bernard Hermann, aportou un son mais oscuro e moderno a algunhas das mellores películas do cine, coas súas partituras para Cidadán Kane, Psicosis ou  Taxi Driver. Tamén inclúense no docu outros cineastas e compositores como Martin Scorsese e Hans Zimmer, compositor de éxitos de taquilla como Gladiator, Origen e os filmes de Marvel.


E non perdades a terceira parte coa mirada posta na música electrónica  dende os primeiros usos de curiosos instrumentos como o Theremin. o Trautonium e os primeiros sintetizadores en filmes como "Los pájaros",  ata a traxectoria de compositores música electrónica como Vangelis e Clint Mansell.

Elasticidade do cinema mudo

Como contamos en clase, a chegada do cine sonoro en 1927 paralizou por certo tempo a marabillosa elasticidade e dinamismo do cinema "mudo".(Lembrade a secuencia de "Cantando baixo a choiva"). Tardaríase moito tempo en igualar este magnífico travelling de "Alas" ( William A. Wellman), primeira película que gañou un Oscar en 1927.

E cómo se puido filmar un plano así hai case 100 anos?. Aquí tedes a resposta:


No 2018 o director galego Dani de la Torre "versionou" este plano en "La sombra de la ley". .. Cómo faríades vos este plano?

Tres grandes compositores de BSO

Para sedimentar ben algunhas ideas sobre as BSO e o cinema, aquí van tres videos ben diferentes sobre outros tantos grandes compositores no cinema. O primeiro vai sobre HANS ZIMMER un dos compositores máis sobresaientes de Hollywood, apodado por parte da crítica como «o omnipresente Zimmer» (Piratas do Caribe, Cabaleiro escuro, Intrerestelar, El rey Leon, Batman, Wonder Woman, etc).

O segundo é un audio que acompaña este magnifico resumo sobre JOHN WILLIANS (Indiana, Jones, Star war, Jurassic Park Harry Potter, Tiburón, ET, etc...                                                  

   
                                                                AUDIO

E para rematar, o inmenso BERNARD HERRMANN,  músico dalgúns dos mellores filmes de  Alfred Hitchcock, (por exemplo Sicosis) , introdúcenos de cheo no misterio de Vértigo dende os títulos de crédito.  

Música prescindíbel e silencio sonoro

Estamos co tema do espazo sonoro e a función da música no cinema. Aquí tedes tres pezas para ilustrarse. Os dous primeiros van sobre a música aplicada ao universo Marvel. Como se trata de filmes que coñeceredes ben,-por formar parte da vosa infancia e mocidade- paréceme interesante que lles botedes un ollo (ou dous).



Mais houbo algún critico disconforme con esta mirada sobre a música no cine e respostou con este video que pon a caldo -literalmente- a Hans Zimmer..



Alguhna opinión?

O segundo vai sobre o uso creativo do silencio nos filmes de Martin Scorsese, para que lle perdades o medo ao silencio nas vosas pezas..

A cor do son

Descubre o incrible mundo sonoro do noso entorno que case non escoitamos: O ruido urbán, a música que nos segue a todas partes na publicidade, as tendas ou lugares públicos e a natureza. Neste documental se invita a descubrir os sons que nos acompañan permanentemente.
El color del sonido [2009] from Eduardo Carbonell (EvilSound) on Vimeo.

Unas imágenes impresionantes de Galicia

Holaa!! El otro día me encontré en Instagram este vídeo y me encantó. Tiene unas imágenes muy bonitas de Galicia Norte y os recomiendo echarle un vistazo.
Para acceder a él solo tenéis que clickear aquí.

Unha banda sonora que viola a mente

   
 Bó día!
Nestes días estamos a falar na clase sobre os sons, e mencionamos tamén as bandas sonoras. Fai un tempo, na clase de análise musical do conservatorio puxéronnos este vídeo, que resultou ser moi interesante. Analiza a banda sonora da película ´´ El Señor de los Anillos´´, e explica como funciona, como as melodías ou motivos aparecen en diferentes partes da película e o por qué diso. Pode resultar un pouco longo xa que dura case vinte minutos pero se tedes un rato entre exame e exame resulta ser moi entretido. Espero que vos guste:)

Sobre Carlos de Hita e as paisaxes sonoras

Nestes días que estamos a falar de espazos sonoros, non  podo deixar de recomendarvos un dos profesionais españois do son que máis ten traballado polo rexistro das Paisaxes Sonoras. Aquí tedes a web de Carlos de Hita, ateigada de suxerencias de todo tipo, moitas delas absolutamente marabillosas. En realidade non sabería cómo escoller unha delas para recomendarvos. Podedes escoitar centos de exemplos de sons e non decidirvos por cal vos gusta máis. No ano 2006 foi nominado a un premio Emmy, na categoría de música e son, polas súas colaboracións con National Geographic. E nesta outra web, "El sonido de la naturaleza"  tedes infinidade de propostas sonoras para abrir aínda mais a vosa sensibilidade polo marabilloso e descoñecido traballo do son.

(Na fotografía, Carlos de Hita cun micrófono megadireccional)

Un exemplo da súa mestría é este vídeo titulado "A vuelapluma" onde podemos comprobar empíricamente cómo os nomes dos paxaros que escoitamos todos os días non son mais que onomatopeyas, a  transcripción do son característico de cada animal.


Ou este outro sobre As escalas dos ventos"

Máis curtas "sonoras"

Nestes días poñeremos aquí exemplos diversos e sinxelos para inspirarvos na vosa práctica sonora. Hoxe traemos dúas pezas realizadas no marco da Chanfainalab en San Sadurniño e gravadas nun día. O primeiro é  "Madeira de Piñeiro e Nova Zelanda non quedaba tan lonxe",  unha divertida proposta de Brais Breijo, un mozo de San Sadurniño utilizando as paisaxes do seu pobo como soporte para  filmes e series de TV de Hollywood: Os filmes que "saen" son: "O señor dos aneis", "Xogo de Tronos"," Mulleres desesperadas", "Harry Potter", "Downton Abbey" e American Horror Story". Que vos preste.

 O segundo puxémolo en clase, mais vai de novo; é unha peza de Cristina de la Torre cunha banda sonora que chega a alterar profundamente o significado das imaxes na montaxe sonora. O seu título é "SANSA", un documental orixinal e divertido no que Cristina rexistra ata cinco eventos "sociais" da intrahistoria dunha fin de semana en Sansa: unha voda civil, o pleno municipal dos sábados, a misa dominical de Naraío, un partido de fútbol e o xantar d@s cineastas da Chanfainlab en Bardaos. A alteración dos tempos na montaxe e os audios encabalgados nos diferentes eventos, vanlle engadindo sorprendentes significados e lecturas a canto vemos ou escoitamos, mais sempre dende o respecto e agarimO

Para motivarte..

"La inspiración existe, pero tiene que encontrarte trabajando" - Pablo Picasso
Os dejo un vídeo para cuando esteis desmotivados... para motivaros más cuando ya lo esteis... y para que os sirva de inspiración..



Otra de mis inspiraciones nos presenta un nuevo modo de ver... os explicaría más, pero prefiero que lo veáis vosotros mismos..


"Nada es tan intenso como cuando un libro te devuelve las ganas de vivir tu vida". Esto puede ocurrirte a ti.Os dejo por aquí una youtuber, escritora, e inspiración para mi.

Do son á imaxe (moi recomendabel)

Música Doméstica é unha curta elaborada por Alfonso Merino, un estudante de comunicación audiovisual de Vigo. Foi o premio con Certame Olloboi no 2014. Con este traballo pensou en dar a volta á orde na que normalmente se “constrúen" as películas, e partir do son no canto de na imaxe. Alfonso aproveitou os seus coñecementos de música para “compoñer” un tema rítmico cos sons da casa na que vivía. Escolleu obxectos e gravounos mentres soaban, fixo unha pista de audio sen imaxes mesturando os distintos sons e por último engadiu as imaxes. Na maioría das películas a banda sonora (diálogos, música e efectos) traballa para complementar as imaxes: neste caso a banda sonora é a protagonista e as imaxes serven simplemente para que se poida identificar a fonte de cada son, e de paso amosar que se pode facer música con calquera cousa das que temos tod@s pola casa: papeleiras, portas, caixóns, etc…
Non deixedes de velo, que seguro vai a molarvos.
Música Doméstica from Olloboi on Vimeo.

Ejemplos de planos secuencia en videoclips

¡Hola y buenos días!
Hoy quiero mostrarles unos ejemplos de planos secuencia que se dan en algunos videoclips musicales.
El uso de este tipo de planos es frecuente en esta clase de vídeos ya que, le dan mucha vida y dinamismo a la pieza.
Empezamos con este vídeo, The Lumineers - Ophilia:

En este videoclip se dan varios planos secuencia, pero los dos más importantes y duraderos son los comprendidos entre el minuto 1:06 - 1:46 y 1:48 - 2:25. La pequeña franja de tiempo comprendida entre los dos planos es uno dentro del coche donde el protagonista se apoya. Durante la secuencia se puede ver a este personaje yendo por las calles bailando y jugando con pequeños elementos del escenario mientras la cámara sigue atentamente los movimientos y generando diversos planos con mucha fuerza.

Otro ejemplo que os presento es The Weeknd - False Alarm:

Este videoclip es sin duda reconocible por el uso de la primera persona como cámara, es decir, los eventos que acontecen en la secuencia son captados por un cámara que también forma parte de la historia. En este caso el plano secuencia se da desde el mismo comienzo del vídeo hasta el minuto 4:20, aunque es bastante probable que haya una trampa en el minuto 0:47 en el que entran a una habitación oscura y aparecen en otra habitación diferente.

Lo magnifico pero a la vez horrible de los planos secuencia es que una vez que empiezas a grabar, tienes que hacer todo seguido ergo si alguien comete cualquier mínimo error, se debe de volver a empezar desde el principio, lo que significa volver a poner todo el escenario en su sitio. Por esta razón los planos secuencia es una herramienta muy apreciada en el mundo cinematográfico.

Un saludo a todos :p

Ejemplo plano secuencia

Holaa! Os dejo por aquí un videoclip grabado todo en un plano secuencia para el que tuvieron que colaborar muchísimas personas y ensayarlo un montón. Me encanta la coordinación de la gente para cambiarla de ropa y mover todo porque debe de haber muchas horas de trabajo detrás y se nota mucho en el resultado

Plano secuencia no ámbito musical.

Estos son simplemente outros vídeoclips que utilizan o plano secuencia na súa realización.

O curre dun plano secuencia

Nestes días, estamos a comentar na clase o complicado que resultaba facer grandes planos secuencias nos tempos do cinema clásico (por iso son tan meritorios). Afirma Rebeca no seu blog "Tella": "Con este trabajo me he dado cuenta de la dificultad que tienen detrás estos planos y su coordinación": e cánta razón ten!¡. Este vídeo visualiza bastante ben o traballo que hai tras dun plano secuencia con 50 persoas, catro paredes e unha cámara. Foi gravado cun dia de preparación. É da serie de Tv "Kidding"(2018), protagonizada por "Jim" Carrey e dirixida por Michel Gondry


Claro está que o plano está rodado cun estabilizador de imaxe coñecido por steadycam e inventado en 1975 polo operador de cámara Garret Brown, A partir de entón foi mais doado realizar este tipo de planos. No 40 aniversario da invención realizouse este video-homenaxe ao artiluxio que abriu a porta a marabillosos planos secuencias do cinema contemporáneo  que podedes ver na presentación sobre o tema na pestaña "Materiais de clase". Lembrade que en Internet toparedes moitas ideas para construir estabilizadores caseiros.
The Art of Steadicam from Refocused Media on Vimeo.

E tamén podedes gravalo a patíns!!!

Plano secuencia de jajas (no oficial) o salvaxe leva o seu tempo

A sabiduria de John Berger

Fai agora un par de anos -2017-  faleceu John Berger escritor, crítico de arte y pintor británico a quen reverenciaba con admiración. Penso que teño pola casa gran parte dos seus libros, ensaios e novelas, especialmente "Puerca tierra" e "Modos de ver", texto de referencia básica para a historia da arte e manual obrigatorio nos IES de arte  británicos."Ninguen´como él escribiu sobre as artes" (Manolo Rivas). É imposible non quedar fascinado pola intelixencia que destila cada unha das súas obras. Para achegarvos a súa figura, aquí tedes todos os capítulo da serie documental da BBC (subtitulados) "Modos de ver" que influiu poderosamente na crítica e a historia da arte. Nel tamén se fala do cinema e moitos conceptos dos que falamos en clase. Non o perdades, porque vos sirve tamén para as materias de historia da arte e Fundamentos e sobre todo para entender mellor o mundo que vos rodea..Polo menos mirade os primeiros cinco minutos do episodio 1º


Modos de ver (Ep. 2)
Modos de ver (Ep. 3)
Modos de ver (Ep. 4)

Poesía visual de Tarkovski

Xa citamos varias veces a fascinante capacidade do cineasta ruso Andrei Tarkovsky (influencia moi presente nas imaxes de Oliver Laxe) para chegarnos ao corazón coa súa concepción poética do tempo, un cine que no precisa das palabras, máis ben son imaxes non verbais de emocións. Tarkovsky dixo: "un poeta é aquel que usa unha soa imaxe para expresar unha mensaxe universal", sempre deixa abertas as interpretaciones das súas imaxes para que os espectadores vivan por si mesmos a revelación do significado, as veces mesmo a través da ambigüedade e sempre seguindo o instinto e non a lóxica. . Aquí tedes un video onde podedes ver moitas das súas marabillosas imaxes. Copiade dos mestres

Mais sobre Oliver

Para lembrar a Oliver nun programa de TVE: Pincha aquí

"El Bosco" animado

Seguimos coa pintura no cinema: Nesta ocasión arredor de "O xardín das ledicias" de El Bosco pintado no 1500.
Le jardin des delices à 360 réalisé par Eve Ramboz from Blanca Li on Vimeo.

Cuadros en un video clip

Hoy quería colgar un ejemplo de composición que se basa en diferentes cuadros de la historia del arte como el columpio

"O que arde"

Este mércores iremos tod@s ao cinema a ver o marabilloso filme de Oliver Laxe "O que arde". Non podo facer spoilers, mais a peli estreouse esta semana en toda España e prácticamente toda a crítica española desfíxose en eloxios.

La ética del fuego (El mundo)
Oliver Laxe, la verdad a través del fuego (El país)
«O que arde», cortafuegos frente a la incendiaria posverdad (La voz de Galicia)
«O que arde»: Unha experiencia case mística
Retrato compasivo de un pirómano gallego (La Vanguardia)
'Lo que arde': maravilla incendiaria (El confidencial)
Lo que arde', de Oliver Laxe: el fuego y la palabra (el periódico)

Teremos ademais o privilexio da presentación a cargo do propio director Oliver Laxe, quen estará con todos nós para respostar a calquera pregunta que lle queirades facer. Un luxo¡¡¡







Aí vai o trailer.

Luces y baile todo junto y sin errores

Este videoclip salió este verano y me llamaba la atención por lo extraño que se veía el cambio de un videoclip "normal" a esto, y ahora soy consciente de la dificultad y la precisión que tiene... la canción es lo de menos pero el video me ha parecido increíble.

Un plano secuencia imposible

Posiblemente xa coñecedes este videoclip imposible de Ok Go. Trátase dun plano secuencia de 4 segundos, mais que en realidade "chega a durar" 4 minutos. Mirade:
Si querede saber cómo se fixo, leede este artigo

Plano secuencia

BTS - Save me

HOLA!!! BUENOS DIAS/TARDES/NOCHES!!!

Seguimos con los ejemplo. Este es de mi grupo favorito.

El videoclip es un plano secuencia de su canción "Save me" donde bailan e interactúan con la cámara y todo esto sin hacer cortes.

En el behind the scenes (detrás de cámaras) se puede ver como hacen el vídeo, los movimientos que tiene que hacer la cámara y todas las personas que están detrás asegurando de que todo salga bien, como por ejemplo, la persona que tenía el panel blanco para iluminarles más en las partes individuales del vídeo (ns si os fijasteis pero el pobre casi se cae) o incluso la persona que le marcaba el ritmo para que fueran coordinados (que por cierto, usaba un paraguas y ns porque me dio mucha risa al verlo).

(Tiene subtítulos en español)

BTS - DOPE

Otro ejemplo de este tipo de plano sería DOPE de este mismo grupo, pero a diferencia del anterior, este es mucho más elaborado. En el minuto 2:17 - 2:39 se podría dudar de si hay un corte o no ya que los mismos integrantes con los que bailó este integrante cambiaron de ropa al instante para hacer de bailarines en su parte individual. Después de ver el behind the scenes (detrás de cámaras) me dí cuenta que usaron un fondo verde grabandole solamente a el en persona, de tal forma que simplemente le añadieron el vídeo de fondo, PERO, justo antes de que acabe esa parte, en la coreografía los bailarines tocan sus brazos (2:37) y se ve claramente que en ese momento no usaron fondo verde, lo cual puede ser que hubo un corte o que toda esa parte fue con el fondo verde, incluyendo también al "protagonista". Justo después, la imagen se vuelve oscura y aparece el integrante al que le toca la siguiente escena, lo cual me lleva más a la idea de que todo fue con fondo verde ya que así lo único que tuvieron que hacer fue dejar caer la tela y de la nada aparece el siguiente integrante.

A pesar de todo esto, no estoy 100% segura de que sea un plano secuencia el videoclip entero pero algunas partes se puede ver claramente que se grabaron sin cortes (o que están muy bien editadas)

(Con subtítulos en español)

Cada vez que lo veo me entran más dudas y teorías de como podría estar grabado así que voy a parar ya :)

Espero que os haya gustado :D

A voltas coa xeometría

Agora que estamos  coa composición, botádelle un ollo a este video. Vaivos sorprender e divertir. Os pintores cubistas non ían tan descamiñados..

Composición no cinema

Aquí vai unha recomendación escrita para insistir aínda mais na importancia da composición
Composición no cinema

Lumiere

LAUV - Sims

HOLA!!! BUENOS DÍAS/TARDES/NOCHES!!!

Estuve mirando un rato YouTube y me apareció este vídeo de LAUV, un cantante que me gusta mucho, y resulta que es tal cual lo que estamos dando en clase. No hay cortes ni efectos especiales, simplemente es una cámara enfocando a la entrada de un cine donde unas personas colocan unas letras en el letrero.
Cuando vi el vídeo mi mente dijo - MANOLO y es por eso que lo quise poner en el blog :D
Ahora en serio, pienso que es un buen ejemplo por si alguien tiene dudas con el trabajo de esta semana. (en el trabajo el audio tiene que ser el original del vídeo)

The Death of a Violin

The Death of a Violin

(La Muerte de un Violín)

Buenos días, tarde o noches! 

Hago esta publicación para compartir con vosotros este magnifico vídeo que he encontrado hace unos días por YouTube. Como siempre os invito a que lo veáis antes de leer mi opinión.

Este vídeo por Abbie Stephens muestra como un violinista frustrado empieza a tocar el violín. Todo es normal hasta que las cuerdas del instrumento empiezan a romperse una tras otra, reduciendo su número de notas poco a poco. Llega un punto en el que esta persona se queda sin cuerdas, pero él sigue tocando, no le afectan estos inconvenientes físicos. Poco a poco la música se acelera y el violín es serrado por el propio violinista. El violín termina por caerse a pedazos. Cuando el personaje fija su mirada en el arco se ve un rastro de sangre, porque él no ha tocado el violín, ha tocado su corazón. La música salía de él y no del instrumento.

En lo personal me parece un vídeo increíble y que sin duda me ha tocado el corazón a mi también.

David,

del grupo Cinema Wabisabi.

Reinterpretación animada do "Xardín das delicias"

"El Bosco" está considerado como un dos pintores máis extraordinarios da historia da arte. Un pioneiro e inspirador de moitos artistas ao longo do tempo. Aquí tedes unha reinterpretación animada do seu mítico e misterioso cadro "El Jardín de las delicias" pintado arredor de ¡¡ 1501, fai 515 anos !!.
Non perdades a ocasión de velo e dádelle ao play. Vai especialmente adicada a tant@s adolescentes agobiad@a e estresad@s que deambulan como zombies polo Instituto nestes días na procura do voso lugar no mundo. :).  

PARADISE - A contemporary interpretation of The Garden of Earthly Delights from STUDIO SMACK on Vimeo.

Vincent Van Gogh animado

Xa vedes que nestes días estamos a publicar entradas sobre as relacións entre pintura e cine. Podedes consultalas todas no tag correspondente "Falamos disto".  Hoxe tócalle o turno ao grandisimo Vincent Van Gogh cun proxecto moi especial que foi estreado o ano pasado, (mirade a web  "Loving Vincent")  Algún día ampliaremos esta nova coas relacións do cinema co gran pintor holandés. 

Para abrir boca recomendaría que non deixedes de ver a fascinante peza "Los Cuervos" da gran película -obra maestra- "Los sueños de Akira Kurosawa", onde un afeccionado á pintura consegue localizar a Van Gogh e falar con él,  para  logo "perderse" entre os seus cadros. (mágoa que non podades vela en pantalla grande ou HD para apreciar as testuras das pinceladas). Apreciade a metáfora (visual e sonora) da locomotora e aplícadea á vosa práctica artística.
Yume (Dreams) - Cuervos from abZurdo on Vimeo.

Pinturas no cinema

Seguímoslle dando voltas á composición e a posta en escea. Deume a impresión que vos mola o asunto da pintura no cinema. Aquí tedes unha ligazón con numerosas referenzas para o que queira saber mais e adentrarse na composición, pintura e cinema. E tamén vai unha curiosa selección de fragmentos de filmes no que as obras de arte sirven para caracterizar persoaxes ou situacións da trama dramática. Que vos preste...

Frames Within Frames: How Paintings Matter in Movies from Fandor Keyframe on Vimeo.

Aqui  tedes unha explicación dos cadros e dos filmes que saen no video

A mirada de Hopper

Seguimos  a darlle voltas ao concepto de "encadre" e "composición".  É imprescindible que asumades que un/unha verdadeir@ artista debe ter unha mirada persoal é por veces única, independentemente do tema soporte  ou historia que aborde. Esa mirada poderémola identificar a través de diferentes xeitos e mecanismos, un deles será o encadre e a composición nos diferentes planos que compoñen a narración audiovisual. O cineasta constrúe fragmentos de realidade -peza a peza, plano a plano, para completar o puzzle narrativo que debe penetrar na cabeza ou corazón do espectador. Unha inagotable fonte de inspiración para @s cineastas é analizar cómo encadran os clásicos da pintura ou fotografía.

Imos comezar por un deles. Trátase de Edward Hopper. Un creador imprescindible que ao longo da súa traxectoria deixou pegada en cineastas tan dispares como Hitchcock, Nicholas Ray, Denis Hopper, Terrence Malick, Coppola, David Lynch, Win Wenders, Sam Mendes ou Almodovar. 

Aquí tedes un pequeno vídeo no que podedes degustar moitos cadros do marabilloso pintor estadounidense acompañados pola música do inigualable e inmortal Leonard Cohen

Poucos como Hopper reflicten a soidade da sociedade urbana a través de persoaxes solitarios que miran ao infinito envoltos por unha esmerada composición de luces e sombras en localizacións cotiáns que nunca deixan indiferente ao espectador.  Moitos cineastas tiveron a Hopper como fonte de inspiración.  Aquí tedes un artigo sobre a sùa influencia no cine moderno. Si lle preguntades ao Sr Google polas relacións entre "Hopper e o cinema", deseguro ficaredes asombrados pola súa figura como inspirador de decorados e imaxes inquietantes...

Podedes buscar  "Shirley Visiones De Una Realidad" un filme estreado no 2014 e realizado a partires de 13 pinturas de Hopper. Aquí tedes o trailer:

Para rematar, aconséllovos que miredes esta peza -deseguro vos gustará- sobre a influencia da pintura no cinema de Almodovar, entre os que destaca con luz propia -cómo non- o pintor Edward Hopper  . Que vos preste. ..
Pedro Almodóvar’s Obsessions (III): Art from Jorge Luengo Ruiz on Vimeo.

Encadre e cinema

Durante o curso vou ser moi pesado coa teima do encadre e as relacións entre cinema e pintura, mais resulta fundamental que consideredes moi en serio a importancia d composición e a luz nas pezas audovisuais que realicedes para Cultura audiovisual. Gran parte dos cineastas inspíranse na obra pictórica de grandes artistas para logo emocionarnos con imaxes que petan directamente no corazón. Vimos na clase os dous ensaios deste artista e coleccionista de imaxes compulsivo chamado Vugar Efenfi. Aquí vos quedan para que os lembredes:
Film Meets Art from Vugar Efendi on Vimeo.

E ista outra selección:
FILM MEETS ART II from Vugar Efendi on Vimeo.